نگاهی به کاربرد پزشکی آب بشقابی - وبلاگ فاضلی

به گزارش وبلاگ فاضلی، آب بشقابی یک گیاه خزنده چند سال زی با ساقه های رونده بلند و باریک افقی است که با میانگره های بلند معین می گردد. برگ ها سبز رنگ، بادبزنی شکل یا گرد - کلیوی شکل

نویسندگان: کوهویی لینگ، چوا تانگ کیان، تان چای هون

مترجمان: دکتر حسین حسین زاده، دکتر محسن ایمن شهیدی، دکتر رامین رضایی

نام علمی (خانواده):

Centella asiatica (L.) Uban (Umbelliferae)

نام انگلیسی:

Indian Pennywort, Asiatic Pennywort

نام فارسی:

آب بشقابی

معینات:

آب بشقابی یک گیاه خزنده چند سال زی با ساقه های رونده بلند و باریک افقی است که با میانگره های بلند معین می گردد. برگ ها سبز رنگ، بادبزنی شکل یا گرد - کلیوی شکل، 1-4 در 1-7 سانتی متر با لبه دندانه دار هستند. از این گیاه به اسم یک نوشیدنی خنک کننده در سوختگی وکورک، برای درمان اسهال، به اسم مدر، و در درمان سنگ کلیه، جزام، در بهبود زخم و به اسم مقوی استفاده می گردد. این گیاه بعلاوه یکی از اجزای مخلوطی است که در اندونزی برای درمان قولنج به کار می رود. گل ها چترک مانند، با گلبرگ های سفید یا ارغوانی روشن - صورتی که میوه تخم مرغی کوچکی به بار می آورند.

منشأ:

بومی هند است و در نواحی گرمسیری امریکا، افریقا، غرب پاکستان، چین، ژاپن و اقیانوس آرام یافت می گردد.

ترکیبات شیمیایی:

آسیاتیکوزید، اسید آسیاتیک، اسید براهمیک، براهموزید، اسید سنتلیک، سنتلوز، ایندوسنتلوزید، اسید مادکاسیک، مادکازوئید، تانکونیزید، ولارین، بایوژنین، سنتلین، آسیاتیسین و سنتلیسین.

کاربرد در طب سنتی:

از این گیاه به اسم یک نوشیدنی خنک کننده در سوختگی وکورک، برای درمان اسهال، به اسم مدر، و در درمان سنگ کلیه، جزام، در بهبود زخم و به اسم مقوی استفاده می گردد. این گیاه بعلاوه یکی از اجزای مخلوطی است که در اندونزی برای درمان قولنج به کار می رود. در چین از آن برای بهبود اشتها، یاری به هضم غذا و درمان جراحات و زخم ها استفاده می گردد. در هند، برای درمان بیماری های پوستی، دستگاه عصبی و خونی به کار می رود. از این گیاه برای درمان تب و روماتیسم، به اسم سمیت زدا، سداتیو و متسع کننده عروق محیطی استفاده می گردد گزارش شده که این گیاه در درمان سرطان، به اسم محرک جریان خون، پایین آورنده فشار خون، محرک، مقوی، محو کننده اسکار زخم (برگ) در درمان خون ادراری، سوزاک، زخم پپتیک و گلودرد مؤثر است. بعلاوه از این گیاه برای درمان سل، سردرد (جوشانده) اسهال خونی (جوشانده همراه با مواد دیگر) کورک و تومورها (ضماد به صورت موضعی) پیسی، آنمی، ترشحات ادراری، برونشیت، جنون، جذام (جوشانده) کند ذهنی، اسهال خونی (شیره گیاه 2 تا 3 بار در روز با معده خالی) سرفه (جوشانده با شکر خرما بعد از زایمان به خانم ها داده می گردد)، درمان پیل پایی، بزرگی طحال (پماد برگ) لکنت زبان، به اسم مدر، آبله مرغان و به اسم محرک موضعی استفاده می گردد. استعمال موضعی به صورت ضماد، برای خون مردگی، شکستگی های بسته، پیچ خوردگی و کورک تجویز می گردد.

آثار دارویی:

ضد باکتری، ضد افسردگی، ضد تهوع، ضد نئوپلازی، آنتی اکسیدان، ضد لخته خون، ضد اضطراب، محافظ معده تنظیم کننده دستگاه ایمنی، ضد سمیت ژنتیکی، ترمیم کننده عصبی، محافظ اشعه و بهبود دهنده زخم.

میزان مصرف:

در حدود 0/6گرم ماده خشک از مجموع قسمت های گیاه، سه بار در روز، تجویز می گردد (شرح بیشتری بیان نشده است). مقادیر بیشتری از برگ تازه، گهگاه به اسم سبزی یا مکمل غذایی خورده می گردد. 60 میلی گرم روزانه از عصاره آب بشقابی برای عروق واریسی داده می گردد. 30 یا 60 میلی گرم از فراکسیون کلی تری ترپنوئیدی آب بشقابی (TTFCA) سه بار در روز برای بهبود فشار خون وریدی مصرف می گردد. عصاره مشخص عیار شده آب بشقابی با دوز 60 یا 120 میلی گرم در روز برای نارسایی مزمن وریدی داده می گردد. برای درمان تب، سرخک، استفراغ خونی، خون دماغ، اسهال، اسهال خونی، یبوست، ترشحات واژینال، یرقان، سوزش ادرار، کورک، قاعدگی دردناک و واریس، دوز روزانه 30 تا 40 گرم از گیاه تازه به صورت عصاره یا جوشانده مصرف می گردد.

بیشتر بخوانید: انواع داروها برای درمان اختلال افسردگی

عوارض جانبی:

درماتیت تماسی آلرژیک، خواب آلودگی، افزایش سطح گلوکز و کلسترول خون.

مسمومیت زایی:

سمیت کبدی.

موارد منع مصرف:

در دوران بارداری و شیردهی و در بچه ها نباید مصرف گردد.

تداخلات دارو - گیاه:

گزارش شده با افدرین، تئوفیلین، آتروپین و کدئین تداخل دارد. باعث کاهش اثربخشی داروهای ضد دیابت و ضد چربی خون می گردد.

یادداشت نویسنده:

کرم موضعی حاوی جزء فعال آسیاتیکوزید برای بهبود زخم، در بازار در دسترس می باشد.

پی نوشت:

برای مشاهده پی نوشت های این کتاب به منبع مقاله مراجعه گردد.

منبع مقاله :

لینگ، کوهویی - تانگ کیان، چوا - چای هون، تان؛ (1392)، راهنمای گیاهان دارویی: مصور و با رویکرد علمی و دارویی، مترجمان: حسین حسین زاده - محسن ایمن شهیدی، رامین رضایی، مشهد: بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، چاپ اول.

منبع: راسخون